நானும் தமிழும் (பாகம்1)

பாக்கள் நிறைய உருவெடுத்து - என்
   பாதையில் நிறையக் காணுங்கள்
பூக்கள் வகுத்தே நிற்பது போல் - அது
   பூமியில் சிரிப்பதைப் பாருங்கள்.


காற்றின் நிறத்தையும் சொல்லிவிடும் - என்
   காதில் காதலைத் தந்து விடும்
சாற்றினை எடுத்தே தருகின்றேன் - அது
 சரித்திரம் நிறைக்கும் முந்திவிடும்


சருகுகள் பலரைச் சாய்த்துவிடும் - அது
    சாந்தம் செய்து வென்றுவிடும்
மெருகுகள் ஏதும் தேவையில்லை - அது
   மென்மை அடைந்தே ஓங்கி வரும்

சூரியன் கூட ஓடிவரும்-என்
   சுந்தர கவியினை தேடிவரும்
வீரியம் மிகுந்த தமிழ்கவியாம்- எனை
   விண்ணில் ஏற்றி ஒளிபரப்பும்


வாடைகாற்றும் மெல்லவந்து - அதன்
   வகையின் தன்மை கேட்டுக்கொள்ளும்
தாடைநரம்புகள் வெடிக்கவென்றே - என்
   தமிழின் சந்தம் பாட்டு வெல்லும்


திசையின் அசைவுகள் ஒவ்வொன்றும் - என்
   தீந்தமிழ் கேட்டு குனிந்து விடும்
விசைகள் அதுவும் பலகொண்டு - என்
    வீரக்கவிதைகள் முனைந்து வரும்


வெற்றியின் பதக்கம் முழக்கமிடும் - அது
   வேதனை பலவும் அழிக்கவரும்
முற்றுமாய் அன்பை சுமந்து வரும் - அட
   முத்தமிழ் போல் தான் செழிக்கத்தரும்.


சிந்திய முத்துக்கள் அனைத்துமே - என்
   சிந்தனை நிரம்பியே செம்மைகொளும்
விந்திய மலையின் புகழிதனை - அது
வேண்டிய மட்டும் வாங்கிக்கொள்ளும்    ................(.தொடரும்)